Motywem przewodnim prezentowanej wystawy są Uczucia. Idea, która przyświecała mi w procesie tworzenia, to czułe zwrócenie uwagi odbiorców na ich własne, przeżywane emocje. Jak wiadomo, emocje w świecie rzeczywistym są nienamacalne, są odczuciem wręcz nieuchwytym. Każda osoba doświadcza ich mniej lub bardziej. Stąd zrodziło się we mnie pytanie: jak można stworzyć coś, co z jednej strony jest ucieleśnieniem nieucieleśnionego, a z drugiej strony tak powszechnym i tak codziennym w naszym życiu? Inspiracji szukałam w abstrakcjonizmie, który umożliwiła mi subtelnie nadać interpretację emocji poprzez nadanie im kształtów. Każda rzeźba jest unikalna i wyjątkowa na swój sposób. Opowiada historie, które kiedyś wywołały we mnie określone emocje. Czerpiąc inspirację z koncepcji struktury osobowości „Cienia” Carola Gustawa Junga – stworzyłam reprezentacje przeżywanych uczuć w mroku osobliwości mojego własnego umysłu. Teraz mogłabym powiedzieć, że jest to piękna pamiątka, którą sama sobie sprezentowałam i jak to Carol Gustaw Jung powiedział:

 

„Moje życie jest historią samourzeczywistnienia się nieświadomości.”